Aktualności

Współpraca JST we Francji (cz. 2) – Metropolie

Kontynuujemy temat poświęcony współpracy jednostek samorządu lokalnego we Francji. Kolejną reformę terytorialną przeprowadzono na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Dokument ten przewidywał utworzenie metropolii jako jednostki współpracy międzygminnej, która może przejmować istotne kompetencje regionu i departamentu, aby lepiej zarządzać obszarem metropolitalnym. Twórcy reformy sami jednak przyznali, że ich plany szły dużo dalej niż ostatecznie przyjęta wersja ustawy.

Reforma terytorialna we Francji potwierdziła dotychczasowe tendencje związane z inercją klasycznej struktury terytorialnej opierającej się na znaczeniu francuskiej gminy, której pozycja, pomimo wcześniejszych zapowiedzi, nie została naruszona. Przyjęte rozwiązania nie zlikwidowały dualizmu struktury funkcjonowania i zarządzania aglomeracjami, lecz umocniły go, dodając kolejny poziom instytucjonalny właśnie w postaci metropolii ii biegunów metropolitalnych, będących nową formą współprac międzygminnej.

Metropolie nie stały się nowymi jednostkami samorządowymi, nie zlikwidowano również gmin ani departamentów. Wprowadzono wybory powszechne radnych międzygminnych oraz wzmocniono rolę prefekta (przedstawiciela władzy centralnej w terenie), w zakresie definiowania przestrzennej struktury jednostek współpracy międzygminnej.

Ciekawym rozwiązaniem jest możliwość tworzenia przez funkcjonujące już wspólnoty międzygminne wspólnot interterytorialnych w postaci biegunów metropolitalnych, co stanowi odpowiedź na wyzwania metropolii sieciowych.

Warto również wspomnieć o organie jednostek międzygminnych, jakim są funkcjonujące przy wspólnotach miejskich i wspólnotach aglomeracji Rady Rozwoju, które skupiają reprezentantów środowisk naukowych, gospodarczych, kulturalnych i innych tworząc platformę do dyskusji. Tego rodzaju ciała ograniczają możliwość wystąpienia niekontrolowanego przebiegu procesu metropolizacji.

W tekście wykorzystano fragmenty opracowania „Zarządzenia obszarami metropolitalnymi na przykładzie francuskich rozwiązań instytucjonalnych – między inercją a zmianą" autorstwa Roberta Pyka. Pełny teks artykułu dostępny jest tutaj.